‘MAN CAN ONLY EXPRESS WHAT THEY ARE’
‘KUNSTKENNERS WETEN ALLES OVER NIETS ‘
‘ KUNST IS EEN FICTIE. IK MÁÁK. DAT IS ALLES WAT IK ER VAN KAN ZEGGEN’
In het kader van een expositie van ‘Internationale Constructivisten’ , 1975, in de galerie Stichting Open Kunst (SOK) ontwikkelde Hans in de funktie van directeur een alter-ego wat uitgroeide tot een ware gimmick:
DANIËL HARTMANN
Daniël Hartmann, een cellist, was de naam van Hans zijn grootvader van moeders zijde. Hans is naar hem vernoemd, Johannes Daniël Maria. Daniël, de dromenduider. Waarschijnlijk voegde Hans nog een ‘n’ aan Hartman toe op de naam meer porté te geven.
Via dit personage zet Hans een visie op kunst en een aantal stevige statements neer
orginele texten:
‘BEFORE THE NAME WAS THE SIGN, BEFORE THE SIGN WE WERE, BEFORE WE WERE, I WAS ALONE’
‘SYMBOLS OF ART ARE ROOTED IN THE PRIMARY DEMANDS OF HUMAN NATURE’